Aile kendi içinde küçük bir toplum yâda küçük bir devlettir.

 

 Aile kendi içinde kuralları, planları, kültürü olan bir kadın ve erkekten müteşekkil yeryüzü üzerindeki en kalıtımsal toplumsal kurumdur.

 

Hemen her toplumda aileden söz edilebilir.

 

Genel manada ailenin prototipine bakınca şöyle denilebilir: kadın ve erkeğin beli aşamalardan geçerek birlikteliklerini toplumsal bir sözleşme ile var edip meşrulaştırdıkları birimdir Aile.

 

Aile sosyo ekonomik duruma, kültürel yapıya coğrafyaya göre farklılıklar gösteren bireyin şekillenmesinde ve sosyalleşmesinde etkin rol oynayan kişilere karakter oluşumunu davranışını veren kişiyi ömür boyu takip eden toplumsal bir oluşumdur.

 

Eleştirel gözle aile: toplumun en küçük yapı taşı. Bireyin kişiliğinin şekillenmesi açısından en önemli topluluktur. Bazen maruz kaldığımız en şiddetli terör yada bir ömür boyu süren intihar da olabilir

 

Diğer bir değişle cinsiyetçi bir gelenekten geldiğimiz için erkeğin küçük devleti diye tabir edilen yerdir ailenin oluşumu. Tabi bu tüm aileler için geçerli değil.

 

Kendi yaşadığımız toplum üzerinden aile kurumunu değerlendirirsek şunlar söylenebilir; Türkiye toplumunda ailede tarihi mirasımız, kültürümüz, kadın erkek arasındaki biyolojik ve psikolojik güç farkından kaynaklı olarak da erkek egemen bir kültürle büyüyoruz yada büyütülüyoruz.

 

Erkeğe verilen bu güç ve öz güvenden kaynaklı olarak aile içindeki anne ve çocuklar eril bir kişiliğin ve ataerkil bakış açısından kaynaklı olarak hayatlarına yön vermek durumunda kalabilirler.

 

Tabi ki bu verilen örnek tüm topluma ayna olacak bir durum değildir. Toplum heterojen bir yapıya sahiptir ve içinde farklı aile tiplerini barındırabilir. Fakat genel olarak bakılınca benim bu yazı boyunca üzerinde duracağım aile tipi özelikle baba modeli ve o modele biçilmiş rol genel Türkiye toplum yapısını yansıtıyor diye düşünüyorum.

 

Bu bağlamda bir parantez açarak 28 Şubat döneminde devletin dayatmaları sonucu baskı tecrit aşağılanma ya maruz kalan başörtülü kadınlar da yine hep bir ataerkil dayatmanın kurbanı oldular.

 

Bu yazıyı yazarken düşüncemde binlerce Suriyeli insanın hiçbir suçu yokken ölüme gönderilmesi de ataerkil bir bakış açısı ve bu bakışın pratik tezahürü diye düşünmeden geçemedim.

 

Ve ben bencillik yapmaktan korkarak dillendiriyorum bu harfleri, binlerce insan hayatının baharında hiçbir suçu yokken evsiz, yurtsuz bırakılıyor iken benim 28 Şubatı anlatmam yada ailevi dayatmalardan bahsetmem bencillik mi? Diye kendi kendime soru soruyorum.

 

Bencilik değil diye bir sonuca varıyorum kendimce, nedeni ise; bu konu üzerinden bu durumu yaşayan yüzlerce ve beklide binlerce yüreğin sesi olabilirim ümidi düşüyor yüreğime ve yazmam gerektiğini düşünüyorum.

 

Nede olsa yeryüzüne bir sebeple gönderilen insanoğlunun yerkürede el atmadığı vahşet, bozgunculuk, Haksızlık kalmadı.

 

Bende bu yaralanmış gündemin, tarihin, insanın bir ucundan tutup anlatayım diye düşünüyorum.

 

Çoğu kişinin bildiği gibi 28 Şubat devlet darbesiydi; var olduğu toplumda yaşam biçimini giyim tarzını düşün biçimini beğenmediği topluluklara, halkına karşı uyguladığı dayatma, baskı ve tecrit idi.

 

Fakat bakınca insana kendi yaratığı, oluşturduğu bir kuruluşa tapar olmuştu. Tıpkı yaptıkları putlara tapan Kâbe putperestleri gibi. Bu insanlık tarihinin bir nosyonuydu galiba.

 

Tekrar şubat dönemine dönersek hiçbir örgüt yada cemaat ile ilişiği olmayan sadece bir şekilde örtünmüş belki ailesinin isteğiyle yada kendince belki özentiden, kişiler yargılandı, cezalandırıldı, kılık kıyafet uygunsuzluğu nedeniyle.

 

Aslında şaşırmamak gerekli nede olsa bu ülkenin kuruluşunda yapılan yeniliklerinden biri değimliydi küçümsediği, beğenmediği halkın kılık kıyafetine karışmak bu ilkeye uymayanları da darağaçlarında sallandırmak. Bu bizim yaşadığımız ülkenin yasallaşmış kanunlarından biriydi.

 

Bu durum yüzlerce beklide binlerce gencin hayatına mal oldu. Devletin dayattığı kanunlara uymayanları terörist diye yaftalamak ve suçlu ilan etmek bir kuraldı.

 

O sebepten şimdi devlet gücünü elinde tutan eril gücün terörist yaftasında bulunduğu kitlelere daha empatik yaklaşıyorum.

 

Bu anlatılanlar madalyonun bir yüzü diğer yüzü ise bu yapılan faşist uygulamaları devlet değil de aile nin yapması ve bu durumda eril yada ataerkil faktörün dayatmalarıydı.

 

Hâsılı ataerkil bakış açısından kaynaklı olarak; Kadın aile içinde derinlikli bir köle olarak görülmüş. Hiçbir söz hakkı olmayan, iradesiz olarak görülen, sadece kendisine verilen belli görevleri yerine getiren, farklı bir ailede yetiştirilmiş ve koca ya teslim edilmiş iradesi alınmış bir köle cariye gibi algılanmıştır.

 

Aile içi terör; kavramı tamda burada iyi durur diye düşünüyorum kadınları hem devlet, hem koca, hem de baba vuruyor. Çocukları ise  hem baba, hem anne, hem de çevresel vicdansızlıklar diğer bir tabir ile mahalle baskısı vuruyor.

Bu vurma tokat atma anlamında değil elbette öteki leme, haklarını gasp etme, eşyası gibi davranma hayatının kritik dönemlerini ve o döneme ait olan duygu ve düşüncenin üzerine zulüm uygulama, engelleme, yok sayma, bu ve benzeri durumlardan dolayı bu ülkede binlerce kadın okuma yazma bilmeden heba etti ömrünü.

 

Aile kutsal diyoruz bu kutsal saydığımız ortamda her türlü şiddet görmek mümkün; fiziksel şiddet, ekonomik şiddet, psikolojik şiddet bunun yanın da ekstralarda var tacizi, ihmali, istismarı, ensesti  kokteyl misali.

 

Hayatlarının kararmasının sebebi ailesi olan binlerce insan yaşıyor toplumumuzda.

 

Ve çoğu şiddet taciz de söylenmiyor.

 

 Özetle toplumun, devletin, din adamlarının anlattığı aile kutsaldır seremonisi bu yaşananlarla açıkta kalıyor.

 

Bu gibi durumlardan dolayı kurtuluşu evlilikte arayan genç kızlar 'ın yaptığı yanlış evlilikler ve bu yanlışlıklar sonucunda öldürülen çocuklar ve kadınlar.

 

Erkelerin ataerkil zihniyetin kendilerine verdiği öz güvenle eşlerini istedikleri zaman aldatabilmesi, kadınların bu durumu görmezden gelmesi hep bir ataerkil yorumlamanın sonucu değil mi?

 

Harcanmış, sokağa dökülmüş hayatlar hep bir ailenin yetersizliğinden kaynaklı değil mi?

 

Özetle aile olması gereken bir kurum. Fakat bazen olması gereken durumdan dışarı çıkarak: işlevsizleştiriliyor.

 

Kişinin maddi yada manevi bağımsızlığını engelleyen, temel eğitim öğretim ve yaşam hakkına ulaşmasını zorlaştıran, bireyin biricikliğini bazı kural kaidelere bağlayan bireysel psikolojik hastalıklar üreten ve bu hastalıklı bireyi topluma bırakan ve bunun sonucunda mutsuz bir toplum oluşmasına neden olan incelenmesi ve denetlenmesi gereken bir kurumdur Aile yada Aileler.  

 

Halil cibran ın bu yazılanlara iyi gidecek mısralarıyla sonlandırmak istiyorum bu cümleleri.

 

Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil,  Onlar kendi yolunu izleyen Hayat'ın oğulları ve kızları.  Sizin aracılığınızla geldiler ama sizden gelmediler  Ve sizinle birlikte olsalar da sizin değiller.  Onlara sevginizi verebilirsiniz, düşüncelerinizi değil.  Çünkü onların da kendi düşünceleri vardır.  Bedenlerini tutabilirsiniz, ruhlarını değil.  Çünkü ruhlar yarındadır,  Siz ise yarını düşlerinizde bile göremezsiniz.  Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz ama sakın onları  Kendiniz gibi olmaya zorlamayın.  Çünkü hayat geriye dönmez, dünle de bir alışverişi yoktur.  Siz yaysınız, çocuklarınız ise sizden çok ilerilere atılmış oklar.  Okçu, sonsuzluk yolundaki hedefi görür  Ve o yüce gücü ile yayı eğerek okun uzaklara uçmasını sağlar.  Okçunun önünde kıvançla eğilin  Çünkü okçu, uzaklara giden oku sevdiği kadar  Başını dimdik tutarak kalan yayı da sever. Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil Onlar yaratıcı gücün sizin aracılığınızla dünyaya fırlattığı oklardır.

 

 

 

 

Modern yaşam biçimini içselleştirmiş kişilerin, Çoğunluğu şefkat, merhamet, vicdan gibi kavramları gündemlerine almadıkları gibi dini değerleri de önemsemezler.  Nede olsa bu dünyaya hayatlarını yaşamaya gelmişler bir daha da tekrarı olmayacak bu gelişin. Eski dönem yaşam biçimlerini ise primitif (ilkel)  çağ dışı bulan beğenmeyen küçümseyen kişiliktir modern insan.

Bu perspektiften bakınca modernleşme ve modern birey yansımalarına  (LGBT) denen ve bir dernek adı altında kurulmuş bir grup insan, özgürlük mücadelesi veriyorlar modern ve seküler bir ifadeyle; cinsel yaşam özgürlük haklarını elde etmek için. Bu hak elde etme durumu toplumun doğrularıyla çeliştiği için toplumsal bir tepki meydana gelmiş durumda. İnsanların inanç hassasiyetleri ve dinin eşcinsel lik yorumu bu durumun lanetlenmesi ve bazı kavimlerin bu sebepten helak edilmesi gibi lafızlar insanları tedirgin eden bir durumdur. Bu anlamda Eş cinsellik konusu Hz Lutun peygamber kısası bölümünde ele alınmıştır.

Muhafazakar- İslamcı halkın, muhafazakar hükümet yetkililerinin Lut kavminde ki gibi eşcinsel yönelim tercihine tepki verip; dini vakıf vasfı ile kurulan evlerde yüzlerce erkek çocuğa tecavüz, taciz edilmesi ki buda eşcinsel yönelimin ''pedofili'' halidir. Aynı halkın ve yetkililerin bu çirkin fiile ciddi bir toplumsal tepki vermemesi ise düşündürücü.

Bazı diğer farklı çevreler ve siyasi parti örgütlerinin ise en temel haklarını değilde eşcinsel haklarını gündem konusu yapmaları ve bunun bir hak olduğu söylemeleri eş cinsel tercihe sahip bireylerin haklarının verilmesi gerektiği vurgusu bu durumun demokrasi ve özgürlükler anlamında elzem ve gerekli olduğu tavrı kafa karıştıran ve amacının dışına çıkmış bir eylem gibi durmakta.

Öncelikle bu ve bunun gibi örneklerden yola çıkarak şu söylenebilinir: Türkiye'de dini vakıf adı altında oluşturulmuş evlerde erkek çocuklara öğretmenleri ve diğer elemanlarca taciz, tecavüz edilmesi ellerinden düşürmedikleri kuranda, ağızlarında sakız yaptıkları yaratıcı hangi ayetinde bu duruma izin verdi ki böyle korkusuzca bu fiili işleye bildiler.

Yüzde 99 Müslüman denilen bir ülkede Türkiye'de bu ve benzeri fiillerin olması sözde abdestli, ağzı niyazlı halkın bu çirkin günaha tepki vermemesi ahlaki bir duruşmudur. Türkiye'de duymaktan bıktığımız yüzlerce erkek çocuk, kız çocuk, kadın ve hatta hayvan tacize, istismara, tecavüze maruz kalırken bu kötü fiili yapanlara devlet bazında; hukuki olarak ciddi bir ceza veyahut yaptırım uygulanmazken, bu duruma halkın üstelik bu halkın çoğunluğunun muhafazakar- İslamcı sözde ''ağzı dualı, alnı secdeli, kısa tabirle dini bütün'' oldukları halde ciddi bir tepkisi yokken, hükümet yetkililerin dini argümanları bol keseden kullanıp uygulamada ise herhangi ciddi bir icraatı görülmezken yapılan organize haksızlıklara tepki verilecek yerde eş cinsel tercih yürüyüşü yapmak çok fazla bencil durmuyor mu?

Bu kadar mı acil, ihtiyaçlı bir durum eşcinsellere özgürlük gelmesi. Eşcinsellere özgürlük hakkı verilince toplumda, hukukta, siyasette meşrulaşınca tecavüze uğrayan savunmasız çocuklar çıkacaklarmı yaşadıkları travmanın içinden? birkaç insanın cinsel tercihine yapılacak meşru hareketler güneşin farklı doğması namı neden olacak?  tabii ki hayır o halde nedir bu vaveyla bu bağırış. insanla hayvanı bir birinden ayıran özellik olan akıl ve aklın sonucunda geliştirilen ahlak bu kadar mı çürümüş.  insan düşünemez hale gelmiş.

Bir kenarda sakince özel hayatınızı yaşamak varken neden bunu toplumda çığlık atarak gündemi meşgul ediyorsunuz. tercihinizse evet tercih sizin istediğiniz gibi kendi sınırlarınız içinde özgürce tüketin hayatınızı. Ama kimseye duyurmadan rahatsız etmeden, yaşayın tercihlerinizi. insanların burnunun ucuna oturup bağırıp, toplumu provoke edip haklarımızı arıyoruz demek hiç de masum bir davranış olarak durmuyor ve üstelik insanlar meşru evliliklerindeki özel hayatlarını konuşmaktan imtina ederken sizi böyle yüzü kızarmaz hale sokan nedir.?

sorgulamadan üzerine yumulduğunuz bu durumun sebebi modernlik ve sınırsız olduğunu zannettiğiniz özgürlük anlayışı mı?

Öncelikle şu gerçeği bilmek lazım başkalarının özgürlüğünü kısıtlayan özgürlük özgürlük değildir. Özgürlük nedir? kimseyi rahatsız etmeden yaşayabilmektir. Dini literatürdeki ismi günah olan eylemi toplumla paylaşıp ortak aramamaktır. işlediği günahı meşrulaştırmak için ilkel benliğini kullanıp ajitasyon (kışkırtma)yapmamaktır.

           

Hülasa; Gerçek özgürlük düşünen akılcı bireylerin işidir. Sınırsız özgürlük olunca toplumda düzensizlik baş gösterir ve insan denen varlığın ruhunda tatmin olmaz yaralar açar ve bu tatminsizliğin sonu genelde uçurumdur.  Buna özgürlük denmez kargaşa nedir.

Üstelik cinsel yaşam tercihindeki özgürlük, diğer cinsi durumlara da kapı aralamış olmaz mı? toplumda bu kadar gizli,bastırılmış,farklı türlere bürünmüş sapkınlık varken örneğin: muhafazakar- İslamcı görünümlü, modern görünümlü maskeli sapkınlıkları da normalleştirip, düşüncede meşru hale getirmez mi? o halde pedofili, Zeofili, Nekrofili ensest, tecavüz, istismar ve diğer cinsel sapkınlıklara, yönelimlere de sınırsız özgürlük gelsin herkes özgür ve eşit olsun. Özgürlüğün sınırları kalksın. toplumsal doğru bu olacak ise.

Kürtler Ortadoğu bölgesinin yerlilerinden olup 

 

Doğuda; İran Kürdistanı (Kürtçe; Rojhilat) Kürdistanın İran’da 'da kalan kısmına verilen resmi olmayan ismidir. Zagros Dağları na,  

 

Batıda; Suriye Kürdistanı (Kürtçe: Rojava) Toros Dağarlarına. 

 

Güneyde; Irak (yerel dilde yâda (Kürtçe; başur- Hewler) Hemrin Dağlarından,

 

Kuzeyde; (bakur) Kars-Erzurum, Türkiye platolarına kadar uzanan coğrafi bölgede yoğun şekilde yaşayan bir halktır. 

 

Kürdistan neresidir;  Orta Doğu'da Ermenistan, Irak, İran, Suriye ve Türkiye'ye ait toprakların bir kısmını kapsayan coğrafi bölgeye yerleşmiş Mezopotamya'nın bir parçasıdır.

 

Bu tanımlar; araştırmalar sonucu oluşturulmuş coğrafi konumu belirten Türkçe ve Kürtçe yönleri vurgulayan teorik bilgilerdir. 

“Bu yazının amacı devletin resmi kayıtlarında yer edinen iktidar sahiplerinin ihtiyaçları doğrultusunda kurgulanmış tarihi anlatmak değildir.

 

Çünkü topluma öğretilen tarih 'gerçek tarih' değil ısmarlama üzerine, üretilmiş tarihtir. İradi olarak geçmişi yok saymak mümkündür ama geçmişi yok etmek mümkün değildir. 

 

Resmi tarihin yok saydığı, yok etmek için onca çaba harcadığı  gerçeklerin  aradan onca zaman geçmesine rağmen, öcünü alırcasına ve inatla gündemdeki yerini alması bu yüzdendir.

Geçmiş bu günkü zamanda bizde var olmaya. Bizimle yaşamaya devam ediyor. Tarih sağır ve dilsiz değildir, duyup söylemeye devam ediyor ve edecek (Fikret Başkaya'  Resmi Tarih Tartışmaları, kitabı) “

Dolayısıyla Buradaki amaç resmi tarihin tahriplerine rağmen onu da baz alarak, resmi olmayan tarih ve sosyoloji temelli Kürt kimdir?  kürdistan neresidir? Sorularını daha gerçekçi, samimi, bakış açışıyla yeni bir düşün haritası çizmektir.

 

Dünya denen yerkürede; birçok farklı dil, inanç, yaşam biçimi gezegenimizi kuşatmıştır. Kendini var etme sürecinde insanoğlu varoluşunu kanıtlamak için kendisine özgü bir yaşam biçimi, kültür, hayat dizaynı oluşturmuştur.

 

Oluşturulan bu hayat düzeni zaman la genele indirgenip nesnelleşmiştir. Nesnelleşme sonucunda insanlar aynı dili konuşan, aynı inanç ve kültüre sahip, akraba topluluklara dönüşmüşlerdir.

 

Oluşan bu topluluklar dünyanın bazı bölgelerine yerleşmiş bir nevi dünyayı parsellemişlerdir.

 

Dünyayı haritalandırma normu, dillere, kültürlere, inançlara bölerek oluşturulan parselleme süreci; yoğun sancılarla, savaşlarla, haksızlıklarla elde edilmiştir. Savaşçı bir ruh ve hükmetme bilincine sahip topluluklar, daha güçsüz ve hükmetme bilincine daha az sahip toplulukları boyundurukları altına almışlardır. 

 

‘ibni Haldunun’’  ''Hazeri ve Bedevi''  tezinde bahsettiği gibi.

 

Egemenliği olmayan her topluluk Başka insanların (yönetimlerin) tercihleriyle yaşamak zorunda bırakılır. Buna maruz kalan bir kültür veya halk çok da saygı görüyor denilemez.

 

Bu zorunluluk bazı ruhlara ağır gelir ve başkaldırdılar. Kendileri olmak için.

 

Bu anlamda Türkiye deki Kürt kimliğinin farkında olan, Kürt etnisitesi ile Türk etnisitesini önceleyen, devletleşmiş unsur arasında yıllardan beri süregelen ve uzlaşmak istemeyen bir çatışma ortamı yaşanıyor.

 

Bu terim, yani Kürdistan adı tarihsel olarak binlerce yıl öncesine dayanır zira kürdistan adı tarihte bütün medeniyetlerce kullanılmıştır.

 

Yazılı olarak ise ilk Selçuklular döneminde rastlanır. 

 

Osmanlı devleti, kaynaklarında da Kürdistan adı kullanılmıştır.

 

Osmanlı Devleti zamanında Kürdistan Özerk bir yapıdadır. Kürdistan dış işlerinde Osmanlı 'ya bağlı, kendi içinde ise serbest bir bölgedir.

 

Kürdistan eyaleti; Osmanlı Devleti 'ne asker gönderir, vergi verir. Ancak kendi iç işlerinde yönetimlerinde, serbesttirler.

 

Osmanlı hiçbir zaman Kürtler ‘in diline kültürüne yasak koymamış inkâr etmemiştir.

 

Dolayısıyla tarihi araştırmalarda da görülüyor ki Selçuklu dönemi başta olmak üzere, Osmanlı arşivlerinde ve günlük yaşam içerisinde kürdistan ismi herhangi bir suç unsuru teşkil etmeden özgürce kullanılmıştır.

 

Hâsılı Osmanlıda Kürtler Kürt tür, Lazlar lazdır, Araplar Arap’tır, Çerkezler Çerkez’dir. Herkes Türk’tür gibi genelenmiş bir zorunluluk yoktur.

 

Herkesin tek tip olarak değerlendirildiği faşizan tavır cumhuriyetin kurulmasıyla anayasal bir zorunluluk haline getirilmiş Türkiye topraklarında yaşayan insanların tarihleri, kültürleri, dilleri, inançları, yaşam biçimleri dikkate alınmadan değiştirilmeye ya da yok sayılmaya çalışılmıştır. 

Osmanlı döneminde Kürdistan kelimesi kullanıldıysa da Türkiye Cumhuriyeti'nde Maarif Vekaleti' nin yayınladığı 8 Aralık 1925 tarihli "Türk Birliğini Parçalamaya Çalışan Cereyanlar" başlıklı bildiriyle Lâzistan ve diğer bütün etnik takılarla oluşturulan yerel adlar gibi "Kürdistan" da resmi kullanımdan kaldırıldı, söz konusu bölge coğrafi yön isimleriyle (Şark, Doğu, Güneydoğu) adlandırılmaya başlandı. (Kaynak: Türkiye cumhuriyeti 1982 anayasası)

Günümüzde de anayasal bir norm haline getirilmiş olan tek bir etnik gücün üstünlüğü, tüm milletlerin (halkların) üzerinde hepsinin ''hamisi'' modunda ( halk ağzıyla abelik) yapılması yüreklilik göstergesi olarak lanse edilerek, ulus devlet içindeki farklı milletlerin Türk olarak değerlendirilmesi, çelişkisi ve bu çelişkiye gösterilen tepki tam gaz devam etmektedir. 

 

‘’yığın düşünmez maruz kalır’’ sözü bu anlamda çok doğru bir cümle, nedeni ise değişen devlet sistemi imparatorluktan milliyetçi ulus devlet şekline dönüşünce, o ana kadar çok da bir eğitim almamış Osmanlı halkı özelliklede Müslüman Türk halkı yeni düzene maruz kalınca sorgulamada yeni oluşumu onayladı.

 

Bu onaylanma sonucum; damarlarında Türk kanı olan, milliyetçi ve tek tipçi insanlar oluşturuldu.

 

Bu durum bir antitez üretti Kürt kimliğine sahip insanlar arasında, yani bir radikal duruş doğal olarak karşısında yeni bir milliyetçi unsur üretti.

 

Bu çerçeveden bakılınca Türkiye’nin doğusunda yaşamak istemeyen binler… (Türk veya Kürt fark etmez) doğu topraklarındaki halkın kimliğini, kültürünü, aidiyetini yok sayıp kendilerine ezberletilen milliyetçiliği oynuyorlardı. Yine burada da sloganlaşmış milliyetçilik gündemdeydi, empati (duygudaşlık) kuramayan nefrete dayalı, ötekileştiren, devlet sevicilik yaşanıyordu.

 

Çünkü onlara göre bu devlet sadece ne mutlu türküm diyenlere aitti ve en iyi onlar koruyacaklardı. Yâda korurlardı. 

 

Sonuç olarak şunu söylemek istiyorum; 

 

Kürt kimdir?  

 

Kürt Âdemoğludur, âdemdir. İnsanoğludur, insandır. Eğer inanıyorsa kuldur. Kendine ait bir yaşam biçimi, kültürü, dili olan bir millettir. Yuvarlak dünyada bir dünya vatandaşıdır. Tıpkı diğer halklar gibi.

 

Kürdistan neresidir? Farazide olsa afaki de olsa Kürt gerçeğini zorda olsa kabullenip, Kürdistanı kabul edemeyenlerin tepki verdiği bir cümledir.

 

Bir coğrafyanın adıdır. Bir yandan Kürtler kardeşimizdir deyip, diğer yandan ise Kürtlerin yaşadığı bölgenin adını kabul edemeyenlerin yaşattığı çelişkinin adıdır. Kürdistan Kürtlerin yaşadığı yerdir.  

 

Bir halkın doğduğu, kendini var ettiği yeryüzü parçasının adıdır.

 

Tıpkı Türkistan, Tacikistan gibi.

 

Yani bir milletin kültürünü, tarihini, hayatını, yaşadığı, gömüldüğü anılarının dağa, taşa, toprağa işlendiği geçmiş duygularının yoğun olduğu tek ve gerçek sahibinin Allah olduğu…

 

Bir coğrafyadır.

 

Memlekettir.

 

Bir yerdir.